Για πολλούς από εμάς η αρχή του Νέου Έτους σηματοδοτεί την επανάληψη μίας ετήσιας τελετουργίας με αμφισβητίσιμα αποτελέσματα. Πρόκειται για τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνουμε για τη νέα χρονιά. Σύμφωνα με τους Miller και Marlatt (1998) οι κυριότερες κατηγορίες αυτοδεσμεύσεων που αναλαμβάνουν κάποιοι με την έλευση του νέου έτους είναι οι ακόλουθες.
o 37% Έναρξη καθημερινής άσκησης
o 13% Πιο υγιεινή διατροφή
o 7% Διακοπή ή μείωση του καπνίσματος, του αλκοόλ ή του καφέ.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα το 75% των ατόμων που προέβησαν σε αυτές τις δεσμεύσεις αποτυγχάνουν, ενώ το 67% δεν θέτει μόνο ένα στόχο.
Μία έρευνα των Mukhopadhyay και Johar (2005) παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά των ατόμων που επιτυγχάνουν και εκείνων που αποτυγχάνουν σε αυτού του είδους τις αποφάσεις. Όσοι καταφέρνουν σε μεγαλύτερο βαθμό να υλοποιούν τις αυτοδεσμεύσεις έχουν μία συγκεκριμένη εικόνα για τον αυτοέλεγχο. Πρόκειται για άτομα που θεωρούν ότι ο αυτοέλεγχος είναι ένα μέγεθος που αλλάζει ανάλογα με τις συνθήκες. Αντίθετα, όσοι αποτυγχάνουν τείνουν να θεωρούν ότι έχουν συγκεκριμένα αποθέματα αυτοελέγχου.
Ένα άλλο σημείο που δεν πρέπει να μας διαφεύγει πάνω στο θέμα είναι η πορεία για την υλοποίηση της απόφασης. Κάθε μία από αυτές τις αυτοδεσμεύσεις απαιτεί κόπο και προσπάθεια για να επιτευχθεί. Επίσης κάθε μία συνιστά αλλαγή μίας προηγούμενης παγιωμένης συμπεριφοράς. Μία από τις κυρίαρχες θεωρίες της Ψυχολογίας, αυτή του συμπεριφορισμού, υποστηρίζει ότι για την επίτευξη της αλλαγής μίας συμπεριφοράς χρειάζεται το άτομο να λαμβάνει θετικές ενισχύσεις, όπως επιβραβεύσεις από το περιβάλλον του. Στην περίπτωση των παραπάνω αποφάσεων η θετική ενίσχυση για διατήρηση της αλλαγής της συμπεριφοράς θα ήταν τα εμφανή αποτελέσματα από τη νέα συμπεριφορά που υιοθετήθηκε. Η βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της εμφάνισης του σώματος από την καθημερινή άσκηση αποτελεί τη θετική ενίσχυση για τη διατήρηση της άσκησης. Αντίστοιχα η απώλεια βάρους από την υγιεινή διατροφή αποτελεί θετική ενίσχυση για τη διατήρηση αυτού του τρόπου διατροφής. Αν κάποιος θέτει υπερβολικά φιλόδοξους ή πάρα πολλούς στόχους είναι πιθανόν να μην έχει σύντομα τις επιβραβεύσεις εκείνες, που θα τον κάνουν να μείνει σταθερός στην πορεία για αλλαγή. Επομένως πιο αποτελεσματική μέθοδο αποτελεί η επιλογή μικρών στόχων, που επιδιώκονται ένας κάθε φορά. Με αυτόν τον τρόπο η επιτυχία στον πρώτο αυξάνει τις πιθανότητες για συνέχιση της προσπάθειας και διαδοχική επίτευξη των επόμενων.
